Bujakowski Groń

Bujakowski Groń wznosi się na wysokość 749 m n.p.m. Znajduje się pomiędzy Hrobaczą (Chrobaczą) Łąką i Zasolnicą na głównym grzbiecie pasma Hrobaczej Łąki. Szczyt jest zalesiony. Nazwa pochodzi od wsi Bujaków, znajdującej się u stóp szczytu. Góra ta posiada również starą nazwę, używaną przez miejscowych - Waliska. Nazwa Waliska pochodzi od zwalisk skalnych znajdujących się na szczycie.

"U stóp Bujakowskiego Gronia, na wzgórzu Kopiec, na granicy Kobiernic i Porąbki, wznosi się średniowieczny zamek "Wołek". Zamek ten, oparty o wzgórza panujące nad doliną Soły, zbudowany został jako punkt strażniczy i obronny w przypadku najazdu na ziemię oświęcimską. Strzegł on ponadto drogi wiodącej do ówczesnej granicy węgierskiej. W 1415 r. zamek ten częściowo zburzył książę Kazimierz IV podczas wyprawy wojennej przeciwko jednemu ze swoich zbuntowanych wasali. W 1453 r. książę oświęcimski Janusz zamek odbudował. W pierwszych latach XVI wieku pożar zniszczył drewnianą część budowli i z czasem jej pozostała część rozsypał się w gruzy. Do dziś zachowały się fragmenty fundamentów, wału, fosy i baszty nadbramnej".

źródła:

Andrzej Matuszczyk, Beskid Mały Pasmo Magurki Wilkowickiej. Przewodnik turystyczny, wyd. PTTK "Kraj", Warszawa-Kraków 1987.