Temat: Zapraszam do Kukowa
Malownicza wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Stryszawa między Beskidem Wysokim oraz Małym w dolinie potoku Koconka, przy drodze krajowej z Żywca do Suchej Beskidzkiej, na wysokości od 430 do 628 m.n.p.m między Kukowską Gajką od północy, wschodnim krańcem Czerników, Wierchami od południa oraz u południowo-wschodnich podnóży Wajdów Gronia. Miejscowość otaczają niewysokie szczyty pasma pewelsko-ślemieńskiego: od północy Capia Górka (623 m n.p.m.), od południa Chrząszczowa Góra (560 m n.p.m.), od zachodu Palenica (624 m n.p.m.) i wspomniany Wajdów Groń (677 m n.p.m.). Sąsiaduje z Krzeszowe, Targoszowem, Lasem, Kurowem, Lachowicami oraz Stryszawą.
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z końca XVI wieku, kiedy to wsie należące do dóbr suskich zostały przejęte przez Komorowskich z Żywca. Wtedy w dokumentach pojawiła się nazwa Kuków.
Założycielami Kukowa, podobnie jak sąsiednich miejscowości byli Wołosi, którzy przez cały XVI wiek napływali na ten teren. Mieszkańcy Kukowa od początku istnienia miejscowości zajmowali się głównie pasterstwem. Wraz z napływem ludności rolniczej na ten teren w wieku XVIII i XIX, do zajęć ludności dochodzi uprawa jałowej i nieurodzajnej ziemi. Rozwijające się w XIX wieku górnictwo rud żelaza nie ominęło również Kukowa, w którym istniały 4 kopalnie tego surowca.
Zwiedzając Kuków, warto zwrócić uwagę na przydrożną sztukę sakralną. We wsi, w osiedlu Gawłówka, niedaleko drogi do Krzeszowa, znajduje się barokowa kapliczka z 1708 r.
Obecnie w Kukowie mieszka ok. 1300 osób. Wieś liczy 280 domów, 228 budynków gospodarczych i innych. Gruntów ornych jest 448, łak 84 ha, pastwisk 72, sadów 1, lasów 454; innych gruntów - 3 ha. Część Kukowa leży w strefie Parku Krajobrazowego Beskidu Małego, co podwyższa jego walory turystyczne. Należy do parafii Krzeszów. Za Kukowem rozpoczyna się województwo śląskie, o czym informuje stosowna tablica przy wyjeździe z miejscowości w kierunku zachodnim.
więcej na www.kukow.pl