Rezerwaty Przyrody Beskidu Małego (Strona 1 z 3)

REZERWAT BUCZYNA NA ZASOLNICY                                                                                                                                 Rezerwat leśny forma ochrony częsciowa powierzchnia 16,65 ha rok utworzenia 1973                                                            Cel ochrony zachowanie fragmentu 130 letniej buczyny karpackiej dla celów naukowych ,dydaktycznych i krajoznawczych Rezerwat Buczyna na Zasolnicy położony jest na stromych,wschodnich i południowo-wschodnich  stokach Zasolnicy 567 m npm stanowiącej najniższe wzniesienie pasma Hrobaczej Łąki i Bujakowskiego Gronia Teren rezerwatu wznosi się na wysokości od 320 do 480 m npm Drzewostany tworzone są w przeważającej części przez buka w wieku okkoło 130 lat, z domieszka jodły,klonu jaworu,wiązu górskiego,a w niższych położeniach dębu szypułkowego i grabu zwyczajnego. W rezerwacie wyróżniono cztery zbiorowiska leśne Największą powierzchnię zajmuje zespół buczyny karpackiej W runie najczęściej spotykanymi gatunkami są :żywiec gruczołowaty ,paprotnik Brauna Bardzo częste są tez :szczyr trwały ,marzanka wonna,gajowiec żółty. W części południowo wschodniej buczyna karpacka z dominującą w runie kostrzewą leśną i trzcinnikiem leśnym W partiach południowo zachodnich znajdują się płaty buczyny kwaśnej z dużym udziałem kosmatki gajowej. Najniżej położone stanowisko to zubożały zespół dębowo grabowy Rezerwat stanowi wyjątkowo cenny obiekt do badań .Przedstawia też wysokie walory turystyczne i krajobrazowe                                                                                                              .Wszystkie materiały zaczerpnięte z  Zespołu Zachodniobeskidzkich Parków Krajobrazowych Żywiec 1999

Ostatnio edytowany przez ferdynans (2010-05-22 18:07:28)

jedna ze starszych jodeł w rezerwacie Madahora. Ma ok 4 m obwodu

jak się przy niej stoi to robi wrażenie

Znam takich jodełek znacznie wiecej  Potężne daglezje w okolicy leskowca w sporych ilościach bardzo podobne do jodełki ale mają bardziej elastyczne igiełki grubą kore i smieszne szyszki A pod wspomnianą przez ciebie jodełką bywałem czasem robiłem jej zdjęcia już kilkanaście lat temu jeszcze kliszówką W parti szczytowej Łamanej Skały prawdopodobnie nie ma grubszej i uważam ze jes to drugie bardzo dobre miejsce na umieszczenie kolejnej skrzynki . Baca pomyślimy nad tym na przyszły tydzień

Takich okazałych jodeł o wymiarach pomnikowych sporo widziałem w rezerwacie Szeroka. Ale najbardziej imponującym drzewem w Beskidzie Małym jest lipa drobnolistna w Targanicach o obw. 695 cm i wieku około 350 lat. Lipa ta straciła kilka konarów, ale wciąż się trzyma. A propos umieszczania skrzyneczek, mogły by zostać umieszczyne w miejscach największych atrakcji przyrodniczych Beskidu Małego

no i w końcu udało mi się znaleźć źródło fedrynansa, z którego nam pięknie przybliżył tematykę rezerwatów w Beskidzie Małym to:
CHROMIK Zygmunt: Rezerwaty przyrody dorzecza Soły / oprac. tekstu Zygmunt Chromik, Beata Michalska, Jerzy Grajczak. – Żywiec : Zespół Zachodniobeskidzkich Parków Krajobrazowych, 1999. – 32 s. : il. kolor. ; 24 cm. – ISBN 83-909621-1-X

Kto z forumowiczów spotkał się z poniższym logo? Jakie są Wasze skojarzenia?

To jest logo przy Parku Krajobrazowym Beskidu Małego ale tak dokładnie to jest logo Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego

Ostatnio edytowany przez baca (2010-05-27 17:36:17)

Dla porządku dodam, że logo zaczerpnąłem z wikipedii. Występuje ono tam wielokrotnie. Raz jako logo Parku Krajobrazowego Beskidu Małego, innym razem jako logo Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego czy Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego.

W żadnym miejscu Beskidu Małego nie spotkałem tego znaku …

Czy logo kojarzy się z Beskidem Małym?

Witam!
Przepraszam za odkopywanie tego tematu spod warstwy kurzu ale zaintrygowało mnie oznaczenie rezerwatu "Szeroka" Chyba na wszystkich mapach usytuowany jest na zboczach góry Kocierz. Ja natomiast natknąłem się tablice z oznaczeniem tego rezerwatu na południowych stokach Cisowych Grap daleko od od potoka oznaczającego zachodnią granicę rezerwatu.  Która lokalizacja jest prawidłowa?

Która lokalizacja rezerwatu Szeroka jest prawidłowa?

Pod Cisową Grapą Południową, czy inaczej Wielką Cisową Grapą, a dokładnie na jej południowych stokach znajdujących się w Gminie Kocierz

Dlaczego? Postaram się zaraz wyjaśnić.

Na wszystkich mapach jakie okazywały się do tej pory (np. Beskid Mały 1:75.000 PPWK 1985, 1988), miejsce rezerwatu Szeroka było zaznaczone jak poniżej (obszar zaznaczony na pomarańczowo)

a tak np. na mapach turystycznych Compass-u. Przynajmniej pierwsze sześć wydań, a zatem do 2011 r

Na pewno taki układ większość osób też zna. Jak sama nazwa rezerwatu „Szeroka” sugeruje nam informację, że powinien być on na stokach Szerokiej Góry (zwanej też błędnie Wielką Górą), czyli Kocierzu i tak w rzeczywiście było znaczone.
Ponadto o miejscu usytuowania rezerwatu informuje nas położenie, że rezerwat powinien być w Gminie Kocierz, a na wspomnianej mapie zaznaczony obszar położony jest w dwóch gminach: Gmina Kocierz i Gmina Porąbka. Zatem jest to pierwszy argument dla nas, aby zastanowić się, czy zaznaczone miejsce na mapach jest prawidłowe.

Idąc dalej tym tropem, możemy zauważyć, że po zmierzeniu powierzchni (zaznaczonego na takich mapach) „rezerwat”  liczy 160 ha, a powinien mieć ok 50 ha. Jest on zatem trzy krotnie większy niż powinien być. Mamy kolejny sygnał o nieprawidłowości.

Odpowiedzią na te pytanie może być stosowne źródło, a zatem akt, na mocy której powstał sam rezerwat. Chodzi tu oczywiście o Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 1 lutego 1960 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody.

Punkt pierwszy informuje nas ogólnikowo o położeniu rezerwatu, ale daje nam informację, gdzie powinien się on znajdować. Brzmi on następująco: „ Uznaje się  rezerwat przyrody pod nazwą „Szeroka w Beskidzie Małym” obszar lasu o powierzchni 49,51 ha w Leśnictwie Kocierz, Nadleśnictwa Państwowego Żywiec, położony w gromadzie Kocierz, w powiecie żywieckim województwa krakowskiego”. Dziś wiemy, że rezerwat jest nadal w powiecie żywieckim, ale w województwie śląskim, gdyż od tego czasu zmieniła się dwukrotnie administracja. Warto jeszcze jedno zaznaczyć, że sama nazwa rezerwatu to: "Szeroka w Beskidzie Małym", a nie "Szeroka".

Punkt drugi precyzyjnie nam go określa: „W skład rezerwatu wchodzą oddziału lasy 40a, b oraz 42 a, według oznaczeń przyjętych w planie urządzenia gospodarstwa leśnego na okres lat 1951-1960” . I tu okazuje się, że jest cała zagadka, gdyż od tego czasu plan urządzenia gospodarstwa leśnego zmienił się i obecnie rezerwat mieści się na obrębach lasu o nr: 42 b, d, e, f, g i 44 b. Skąd to wynika? W tym czasie obowiązywała ustawa z dnia 20 grudnia 1949 r. o państwowym gospodarstwie leśnym, która straciła swoją moc wraz z wejściem nowej ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach. Wszystkie rozporządzenia, której do tej pory obowiązywały, też straciły moc.

Na szczęście w dalszej części Zarządzenia jest mowa, iż: „granice rezerwatu zostały oznaczone na mapie rezerwatu w skali 1:20 000, stanowiącej załącznik” . Taki załącznik dzisiaj posiada Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Katowicach oraz Nadleśnictwo Jeleśnia, które mi udostępniło skan na poczet rozwikłania naszej zagadki, za co z góry dziękuję pani Iwonie Cebrat - Starszemu Specjalisty Służby Leśnej

Warto jeszcze o jednej rzeczy powiedzieć. Analizując położenie obszaru rezerwatu zaznaczonego powyżej, czyli najbardziej popularnego ułożenia na mapach, możemy wytypować obręby lasu, w których on znajduje się i są to obręby: 31, 35, 36, 37, 41 i 51. Mamy zatem mocny argument, aby stwierdzić, że położenie tego rezerwatu na pewno jest nie poprawne.

A zatem skąd „nowe” położenie rezerwatu (jak poniżej) na mapie turystycznej Compass skala 1:50 000 Wydanie 7 z 2012 r i czy jest prawidłowe?

Jak się okazuje – tak, ponieważ rezerwat mieści się na obrębach lasu o nr: 42 b, d, e, f, g i 44 b i właśnie taki ma wygląd. Miejsce nie jest nowe, bo w Nadleśnictwie Jeleśnia jest znany tylko taki wygląd tego obszaru.

Wcześniej już taki układ rezerwatu opublikowało Wydawnictwo Sygnatura na swojej mapie turystycznej: „Beskid Mały Jezioro Międzybrodzkie” w wydaniu II z 2007 r. i było pierwszym wydawnictwem jaki wprowadziło taką zmianę. Przynajmniej mi znane

A zatem dlaczego ten rezerwat nie nazywa się np. rezerwatem „Cisowa Grapa” czy inaczej skoro jego położenie na to wskazuje? Otóż osoby, które określały miejsce nie znały dobrze nazewnictwa Beskidu Małego, a najbardziej charakterystycznym punktem była obecna góra Kocierz, czyli Szeroka Góra (Wielka Góra). I tu mamy odpowiedź dlaczego rezerwat ma taką nazwę a nie inaczej. Zapewne dzisiaj trzeba było by szukać pionierów, którzy byli zaangażowani w pracę nad utworzeniem rezerwatu, ale czy jest to jeszcze możliwe po ponad  50 latach. Nie wiem.

Jeszcze jedno. W publikacjach Nadleśnictwa Jeleśnia możemy znaleźć minimalną rozbieżność co do powierzchni rezerwatu. Autorzy w swoich źródłach zazwyczaj podają 51,94 ha, ale też w najnowszych dokumentach znajdziemy powierzchnię 52,57 ha. Skąd rozbieżność wyników pomiędzy Zarządzeniem a dzisiejszymi publikacjami? Okazuje się, że ta ostatnia wartość jest jak najbardziej poprawna. Od czasu, kiedy powstał rezerwat upowszechnił się też pomiar GPS, który jest bardziej precyzyjną metodą pomiaru od tej jaką stosowali ówcześni leśniczy. Możemy się cieszyć, że powierzchnia rezerwatu nam rośnie.

Reasumując

Jesteśmy w stanie poznać rezerwat Szeroka, ale musimy dojść na Przeł Przysłop Cisowy czy to z Przeł. Kocierskiej lub z Międzybrodzia Żywieckiego albo z samego Kocierza Moszczanickiego

Co do oznakowania? To trzeba przyznać, że nie jest ono dobrze zrobione.
Może dzięki nowym mapom turysta będzie teraz mógł lepiej poznać miejsce, w którym znajdują się siedliska żyznej buczyny karpackiej w formie podgórskiej (Dentario glandulosae-Fagetum typicum) i kwaśnej buczyny górskiej (Luzulo nemorosae-Fagetum)

Źródło:
- Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 1 lutego 1960 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody.
- Plan urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Jeleśnia Obręby: Jeleśnia Żywiec sporządzony na okres od 1 stycznia 2005r. do 31 grudnia 2014 r. na podstawie stanu lasu w dniu 1 styczeń 2005 r. Tom I Opis ogólny lasów Nadleśnictwa
- Plan urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Jeleśnia Obręby: Jeleśnia Żywiec sporządzony na okres od 1 stycznia 2005r. do 31 grudnia 2014 r. na podstawie stanu lasu w dniu 1 styczeń 2005 r. Tom IV Program ochrony przyrody
- III.3. Ochrona prawna zasobów przyrodniczych z Planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego
- pani Iwona Cebrat - Starszy Specjalista Służby Leśnej z Nadleśnictwa Jeleśnia
- wycinek mapy turystycznej: "Beskid Mały" Wydanie 6, 2011 Wydawnictwo Compass Kraków
- wycinek mapy turystycznej: "Beskid Mały" Wydanie 7, 2012 Wydawnictwo Compass Kraków
- wycinek mapy turystycznej: „Beskid Mały Jezioro Międzybrodzkie” Wydanie II, 2007, Wydawnictwo Sygnatura  Zielona Góra

Ostatnio edytowany przez baca (2012-10-22 13:07:41)

Zauważ, że w punkcie pierwszym autor nazwał rezerwat Szeroka w Beskidzie Małym, a zatem jest mowa o konkretnym paśmie. Rzeczywiście w punkcie trzecim pojawia się na końcu słowo Beskidu Żywieckiego, ale jest to pewnie pomyła piszącego wniosek. A może jest to jakieś powiązanie, że Nadleśnictwo Jeleśnia ma siedzibę w Beskidzie Żywieckim. Błąd też mógł powstać w ten sposób, że na starych publikacjach Beskid Żywiecki, Ślaski i Mały był też zwanym Beskidem Wysokim. Często też na mapach nie było podawane nasze pasmo, więc autor mógł potraktować to jako odnogę Beskidu Żywieckiego. Dla nie których osób Beskid Wysoki i Żywiecki stanowił to samo pasmo. Dzisiaj na szczęście już te tematy są prostowane. Trzeba było by zapytać autorów dlaczego tak jest wpisane, a nie inaczej, ale w końcu chodziło im o stworzenie rezerwatu. Zwłaszcza, że jest to pierwszy rezerwat uchwalony w Beskidzie Małym. Rezerwat Madohora była uchwalany później, ale tam już takiego błędu nie ma. Na pewno słusznie zauważyłeś, że jest tu bałagan.