Nie jesteś zalogowany. Proszę się zalogować lub zarejestrować.
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Aż dziwne, że poza nowościami wydawniczymi nie ma tutaj tego tematu.
Na pierwszy ogień: Zdobycie Gaszerbrumów praca zbiorowa pod red. Wandy Rutkiewicz, Warszawa 1979. Jeden z największych sukcesów polskiego himalaizmu (zdobycie dziewiczego Gaszerbrumu III oraz kolejne wejście na Gaszerbrum II) i największe legendy tego sportu - poza Wandą, Zdzitowiecki, Czerwińska, Palmowska, Onyszkiewicz, Okopińska. Klasyk, ale jak przyjemnie się to czyta... Czytał ktoś z forum i ma jakieś refleksje związane z tą książką?
Następna pozycja J.A. Szczepański, Siedem kręgów wtajemniczenia, Warszawa 1959. Prehistoria polskiego alpinizmu - lata 30 zeszłego wieku i m.in. pierwsze wyprawy w Alpy oraz odkrywanie marokańskiego Atlasu (to chyba najciekawsza część tej książki). Czytał ktoś tę książkę?
A obecnie czytam kolejną genialną książkę Anny Czerwińskiej, Groza wokół K2, Warszawa 1990. Sposób budowania napięcia po prostu jak w najlepszym kryminale. Do tego po raz pierwszy spotykam się z relacją prowadzoną z punktu widzenia kilku wypraw, które w tym samym czasie atakowały górę (m.in. grupa Czerwińskiej, francuzi z Wandą Rutkiewicz, Jerzy Kukuczka z Tadziem Piotrowskim). Wygląda to jak powieść wojenna prowadzona z pozycji kilku odcinkow frontu.
Ostatnio edytowany przez piotr (2010-11-24 11:22:15)
Dla mnie bardzo dobry temat, gdyż szczerze mówiąc bardzo mało czytam, a jak czytam to bardziej techniczne i informatyczne książki. Tak więc będzie to dla mnie przewodnik po literaturze 
Klasyka - "Komin Pokutników" Jana Długosza. Zbiór opowiadań o Tatrach, Alpach i Kaukazie lat 50-tych i 60-tych w tym chyba dwa największe osiągnięcia polskiego taternictwa tamtego okresu, czyli pokonanie lewej połaci Kazalnicy Mięguszowieckiej i Wariantu R na Mnichu.
"Miejsce przy stole" Andrzeja Wilczkowskiego. Tym razem stricte Tatry lat 50-tych. Książka bardziej o ludziach niż o górach. Fantastyczny zbiór anegdot zarówno tych smutnych, jak i tych zabawnych, ale przecież takie właśnie jest życie.
"Zwyciężyć znaczy przeżyć" Aleksandra Lwowa. Znów książka o ludziach, traktująca o latach 70-tych i 80-tych i ludziach, którzy tworzyli największe sukcesy polskiego himalaizmu.
"Mój pionowy świat" Jerzego Kukuczki. 14 rozdziałów, 14 wielkich gór, czyli pierwsza polska Korona Himalajów.
Lowell - ja bym chętnie poczytał coś z dziedziny komputerowej w rodzaju "Budowanie stron i HTML dla opornych", bo jestem w tym cienki jak herbatka minutka . Ale może nie róbmy tutaj Off topic
Darkheush - zamawiam Komin Pokutników przy jakimś tam kolejnym spotkaniu
Mój Pionowy Świat to chyba najlepszy album, jaki miałem w rękach - mnustwo zdjęć, mapki, szegółowy opis wypraw. Dla miłośników gatunku lektura obowiązkowa.
Ostatnio edytowany przez piotr (2010-11-24 12:20:25)
Darkheush - zamawiam Komin Pokutników przy jakimś tam kolejnym spotkaniu
Mój Pionowy Świat to chyba najlepszy album, jaki miałem w rękach - mnustwo zdjęć, mapki, szegółowy opis wypraw. Dla miłośników gatunku lektura obowiązkowa.
Pierwsza obecnie w posiadaniu naszego rodzynka Jolanty. Drugą mam w wersji zarówno książkowej, jak i albumu, o którym wspominasz.
WOŁANIE W GÓRACH – książka Michała Jagiełły, taternika i ratownika górskiego TOPR, opisująca wypadki i akcje ratownicze w polskich Tatrach.
Książka podzielona jest na rozdziały przypisane do różnych partii gór. Większość wypadków dotyczy wspinaczy, część turystów. Istnieje także osobny podrozdział dotyczący grotołazów. Dużo materiału do książki pochodzi z oficjalnej Księgi Wypraw prowadzonej przez TOPR. Opisywane zdarzenia są przeplatane refleksjami autora na temat turystyki górskiej, motywacji i granic możliwości człowieka. Bardzo dobrze sie ja czyta czegos mozna sie nauczyc i nie dowiary jakie sytuacje moga sie wydarzyc w górach
Książka została wydana nakładem wydawnictwa "Iskry". Wydanie pierwsze ukazało się w 1979 roku nakładem wydawnictwa "Sport i Turystyka" (20 275 egz.).
^^^
Pierwszą część mam, ale wyszła także druga, kórej niestety nie mam 
^^^
Pierwszą część mam, ale wyszła także druga, kórej niestety nie mam
-Mozliwy zakup przez internet wystarczy w wyszukiwarce wpisac tytuł
WOŁANIE W GÓRACH – książka Michała Jagiełły, taternika i ratownika górskiego TOPR, opisująca wypadki i akcje ratownicze w polskich Tatrach.
Przepraszam, ale pozwolę sobie się nie zgodzić z pozytywną recenzją tej książki. Podejrzewałem, że ktoś o niej wspomni. Ja osobiście już z wielkim trudem przebrnąłem przez nieprawdopodobnie długi i rozwlekły rozdział pierwszy pt. "Gałązka Kosodrzewiny". Pozostałe są niestety niewiele lepiej napisane, a autor, zamiast skrócić wszystko co najmniej o połowę, w kolejnych wydaniach jeszcze bardziej powiększał katalog chronologicznie opisywanych akcji ratowniczych. Krótko mówiąc - cel szczytny, wykonanie - takie sobie. Jeśli się szuka opisu konkretnego wypadku - może być, ale czytanie w całości jest męczące.
Ostatnio edytowany przez piotr (2010-11-24 17:42:50)
Ja przeczytałem ja z zaciekawieniem Mnie osobiscie dała sporo do myslenia przedstawia jak nawet pozornie łatwe szczyty Tatr moga byc niebezpieszne i uwazam ze uczy pokory w stosunku do gór. Troszke przytłacza trudno czerpac pozytywną energie z opisów ,górskich wypadków ,pozostają tylko wewnetrzne refleksje tym bardziej ze opisy te dotyczą gór po ,których chodzimy
Jest już w dziale filmowym, ale książka też godna polecenia: Joe Simpson, "Dotknięcie pustki", wyd. II, Stapis, Katowice 2004. Jak dla mnie całkowite przeciwieństwo "Wołania w górach" (tu zgodzę się z ferdynansem, że Jagiełło niestety przytłacza i ten sposób patrzenia na góry jest mi całkowicie obcy), czyli historia o tym, jak wola przetrwania potrafi człowieka zmobilizować do wręcz nadludzkiego wysiłku i odkryć w sobie możliwości, jakich nawet nie podejrzewał.
Ostatnio edytowany przez piotr (2010-11-24 22:41:01)
Skoro jesteśmy już przy Joe Simpsonie to nie mogę sobie tutaj odmówić rekomendacji kolejnej, moim zdaniem jeszcze lepszej książki tego autora, a mianowicie Zewu ciszy (The Beckoning Silence) wyd. Stapis. Jest to niesłychanie dojrzała i pełna przemyśleń opowieść, której najaważniejszym tematem jest pasjonująca historia zmagań ze słynną i owianą grozą północną ścianą alpejskiego Eigeru (Nordwand - zwaną też przez niektórych Mordwand). Bardzo mądra i wciągająca książka.
Recenzja:
http://www.goryonline.com/Zew_ciszy_i_i … ,news.html
Ostatnio edytowany przez piotr (2010-11-26 15:16:26)
A ja proponuję mała,ciekawą i napisaną w bardzo luźnym stylu książeczkę "Wędrówki przez Pogórze Karpackie i Beskidy" Adam Czarnowski. I nie jest to jakby się można było spodziewać przewodnik.. Zachęcam!
A ja proponuję mała,ciekawą i napisaną w bardzo luźnym stylu książeczkę "Wędrówki przez Pogórze Karpackie i Beskidy" Adam Czarnowski. I nie jest to jakby się można było spodziewać przewodnik.. Zachęcam!
Książeczka stara i tania. Jak ją przyuważę w jakiejś księgarni lub na KFG to kupię
Eiger, ściana północna – 1800 – metrowy, blisko pionowa zapora ze skał i lodu. Lawiny śnieżne i kamienne, lodospady i koszmarne burze sprawiają, że jest najgroźniejszą ścianą pasma Alp.Stąd też powoduje nieustanne wyzwanie dla alpinistów z całego świata. Autor, Heinrich Harrer – jeden z jej początkowych zdobywców cudownie mówi o tych, którym dane było się z nią zmierzyć. Pisze o nich i o ich wyjątkowo wymagającym zdobywaniu, przeżywaniu i umieraniu. Uświadamia nam, że niedużo ludzi na całym świecie przeżyło choćby cząstkę tego, czego doświadczyli główni bohaterowie tej powieści. Tylko wybranym było to dane. Niestety, wielu zostało w niej na zawsze.Historia tej ściany jest historią desperackiej walki homo sapiens z potęgą bezwzględnej natury. Zagłębiając się w lekturze z podnieceniem będziesz dotrzymywać towarzystwa tym śmiałym ludziom w ich drodze przez ścianę. W ich towarzystwie doświadczysz zimne biwaki, srogie załamania aury i śmierć, ale podobnie dzielić będziesz radość zwycięstwa z tymi, którym się udało.
Czytał może już ktoś?
Czytał może już ktoś?
Brzmi kusząco
(...)Pierwsza obecnie w posiadaniu naszego rodzynka Jolanty.
Paruset minutowe opóźnienie Inte City pozwoliło mi dokończyć tą pasjonującą lekturę 
Oddam przy najbliższej wstrieczi 
Wojciech Kuczok, Spiski. Przygody tatrzańskie, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2010.
Z recenzji Jana Gondowicza na okładce:
Świeża i śmiała to książka. Niewykluczone, że Kuczok długo nie będzie mógł pokazywać się na oczy polskim góralom.
W skrócie: niesłychanie pogodna satyra na góralszczyznę (ale też Ślązaków - główny bohater stamtąd pochodzi) okraszona góralską gwarą, czasami też uroczymi opisami górskiej przyrody.
A na zakończenie zacytujmy opis pewnej niezwykle udanej górskiej wycieczki głównego bohatera (s. 274) :
Przez jej opalone, dalej przez Niżne Stanikowe Siodło ku Gładkiej Przełęczy, skąd zmyślnie wdrapał się na sam Czubik, a potem, bliźniaczo postąpiwszy dla symetrii, obniżył się ku Pysznej Polanie, krążąc wokół Małej Łąki, przedzierając się przez Mechy, osiągnął Kudłatą Grańkę, gdzie zatrzymał się na dłużej, by przygotować szturm poprzez Ciemnosmreczyńską Dolinę aż po Głaźne Wrótka, za którymi w Dolinie ku Dziurze, ukryty w Mokrym Żlebie, zlokalizował otwór Ptasiej Studni, a wtedy mój Mniszek, który tymczasem poprzez Pachoł i Mały Ostry Groń sięgnął wymiarów Orlej Baszty, owóż mój Hrubas w postaci Skrajnego Gołego Wierchu niczym Wielka Capia Turnia wszedł jak po swoje tam, ach, tam, gdzie błogie rozłogi. I takieśmy razem, jak Szatan ze Świnicą, chyżo dotarli do Ostrego Szczytu.
Ostatnio edytowany przez piotr (2011-01-25 09:15:26)
Dwie ciekawe pozycje od Bezdroży:
1) Dotknięcie Pustki ( omawiana już)
Opis: Nieprawdopodobna, wstrząsająca historia Joe i Simona została opowiedziana obiektywnie i precyzyjnie, jak przystało na prawdziwą literaturę faktu. - Tomasz Łubieński
2) Nanda Devi
Nanda Devi to imię bogini śmierci. To także nazwa świętej góry leżącej w Himalajach Garhwalu, na którą w roku 1939 wyruszyła pierwsza polska wyprawa w Himalaje - zwycięska, lecz okupiona śmiercią przyjaciół i wielkimi trudnościami... Oddajemy do rąk Czytelników drugie wydanie tej niezwykłej książki, autorstwa zaginionego w niewyjaśnionych okolicznościach Janusza Klarnera, uczestnika wyprawy.
Może nie do końca o górach, bardziej o wilkach, ale jak dla mnie "Nakarmić wilki" Marii Nurowskiej to książka rewelacyjna, "pachnąca" ciszą bieszczadzkiego lasu. Z resztą - znacznie więcej o samej powieści powie Wam sama autorka.
Maria Nurowska o powieści "Nakarmić wilki"
Ja ją polecam każdemu, kto choć raz był w Bieszczadach. Dzięki Nenuś za wypożyczenie
Książkę pożyczyłam od Jolanty, a o ile wiem Jolę zachęcił do jej zakupu komentarz Bajki. I tak to się kręci ... . Cytat, który się tu u nas na Forum ostatnio kilka razy pojawił, ”Każdy z nas nosi w sercu wiele wilków, miłość, gniew, odwagę, strach… Przeżyją tylko te, które nakarmisz” pochodzi właśnie z tej książki . Piękna książka o wolności, samotności i sile prawdziwej natury .
(...) o ile wiem Jolę zachęcił do jej zakupu komentarz Bajki. (...)
Wszystko się zgadza - wysznupałam ten komentarz Bajki na picasie teksańskiego
Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
[ Wygenerowano w 0.027 sekund, wykonano 12 zapytań ]