Paprotniki (Strona 1 z 13)

dzięki, tak właśnie myślałam

Poprawka prawidłowa strona interntowa to www.atlas-roslin.pl/gatunki/Lycopodiales.htm

nie słyszałam o widłaku alpejskim na Leskowcu , za to jest podobno na jego stokach dosyć bogate stanowisko wrońca widlastego  i widłaka goździstego, równie pięknych sądzę no i jak pozostałe chronionych

no jak widać sporo

uważam , że pod względem florystycznym co najmniej bardzo ciekawym i różnorodnym , dlatego jak najszybciej myślę powinno się na tych terenach utworzyć planowane rezerwaty w obrębie Parku Krajobrazowego Beskidu Małego , żeby ratować co jeszcze jest , niestety nie wszyscy są świadomi tego  co my mamy w tym BM i wiele roślinek już ginie ze swoich stałych stanowisk bo niektórych one w ogóle nie interesują Pewnie zbyt mało się  o nich mówi i zbyt mało wskazuje na problem .

W rejonie Leskowca, Gronia Jana Pawła II i Łamanej Skały są w planie kolejne rezerwaty „Rzyki Jagódki”, „Pod Klimaską”, „Na Czarnym Groniu”, „Beskid”, Pod Przykopem” i „Pod Łamaną Skałą”. Hmm... ale mając w perspektywie budowę centrum narciarsko - turystycznego na Leskowcu, znając życie, pewnie wygra to drugie w sumie już widać , że zmierza to raczej w tą gorszą stronę ...

Niestety prawda jest po stronie Piotra, ze świadomością ludzką tak już jest, a każdy patrzy tylko własnego dobra. To co ogółu wydaje się dla nich niczyje. A ludzie chcą rozwoju, tylko  czemu kosztem przyrody?

Wróćmy jednak do tematu. Na podgórskich źródliskach i w zaroślach łęgowych Beskidu Małego możemy spotkać miniaturkę kalamitu z okresu karbońskiego. Jest nim skrzyp olbrzymi. Jak sama nazwa mówi skrzyp ten w dobrych warunkach siedliskowych osiąga wzrost dorosłego człowieka. Więc będąc wśród łanów skrzypa olbrzymiego możemy poczuć się jak okresu z przed panowania dinozaurów, kiedy to te rośliny dominowały na Ziemi. Skrzypa tego spotkałem m. in. w Mucharzu, Kukowie czy Brzezince Dolnej.

Za symbol Beskidu Małego powinno się uznać nerecznice pośrednią, gdyż takiej ostoi jak w Beskidzie Małym nie ma nigdzie indziej w Europie Środkowej. Moja niezwykła wiedza na temat krajowych paprotników polwala przybliżyć charakterystykę tej paproci.
Nerecznica pośrednia (Dryopteris remota) jest przedstawicielem rodziny nerecznicowatych (Dryopteridaceae). Rodzaj nerecznica według najnowszych badań reprezentowany jest we florze Polski przez 9 gatunków, z których 6 występuje w Beskidzie Mały. Paproć ta jest uważana za utrwalony mieszaniec nerecznic mocnej agg. i nerecznicy górskiej. Ma ona liście ciemnosinozielone, podwójnie, niżej potrójnie pierzaste, o blaszce nieznacznie zwężającej się ku dołowi. Odcinki 1 rżędu mają ciemną obwódkę u nasady. Odcinki 2 rzędu są zaokrąglone, z ząbkami z krótkim kończykiem. Ogonek liściowy pokryty jest dwubarwnymi łuskami, od spodu z ciemną smugą sięgającą w głąb blaszki. Nerecznica pośrednia występuje w Polsce na obszarach podgórskich, w lasach mieszanych z udziałem buka, jodły i świerka. Dotychczas została w Polsce podana z 25 stanowisk, z których 6 to historyczne: okolice Przemyśla (1 stanowisko historyczne), okolice Krakowa (1 stanowisko historyczne), Góry Kamienne (4 stanowiska historyczne), Wyżyna Olkuska (1 stanowisko współczesne), Góry Kaczawskie (2 stanowiska współczesne), Beskid Śląski (1 stanowisko współczesne), Beskid Żywiecki (1 stanowisko współczesne) i Beskid Mały (14 stanowisk współczesnych - czyli ponad połowa dotychczas stwiedzonych stanowisk w Polsce ) Oto wykaz stanowisk nerecznicy pośredniej z Beskidu Małego potwiedzonych w latach 2008-2009:
1. Kiczera, ATPOL DF9434
2. Dolina Wielkiej Puszczy, ATPOL DF9530
3. Przełęcz Kocierska, Dolina Wielkiej Puszczy, ATPOL DF9531
4. Dolina Targaniczanki, Kiczora, ATPOL DF9532
5. Beskid koło Przełęczy Kocierskiej, ATPOL DF9541
6. Potrójna (Czarny Groń), ATPOL DF9542
7. Łamana Skała, ATPOL DF9544
8. Magurka Ponikiewska, ATPOL DF9622
9. Leskowiec, ATPOL DF9630
10. Leskowiec, ATPOL DF9631
11. Potrójna między Łamaną Skałą a Leskowcem, ATPOL DF9640
12. Nad Płonem, ATPOL DG0501
13. Mały Gibasów Wierch, ATPOL DG0503
14. Łamana Skała, ATPOL DG0504
Dane te mam publikowane, więc dlatego je ujawniam.
Fotografie nerecznicy pośredniej z Beskidu Małego mam na stronie: www.atlas-roslin.pl/gatunki/Dryopteris_remota.htm

Wyjaśnie co to odcinki 1, 2 rzędu, łuski na ogonku liściowym. Nie trudno zauważyć że różne paprocie mają różnie podzielone liście, tak na przykład paprotka zwyczajna ma liście podzielone tylko raz, na podłużne listki które są odcinkami 1 rzędu, a paproć wtedy jest pojedynczo pierzasta. U nerecznicy samczej te listki które u paprotki zwyczajnej są odcinkami 1 rzędu dzielą się na kolejne listki, są to odcinki 2 rzędu, a paproć wtedy jest podwójnie pierzasta. U orlicy pospolitej listki będące u nerecznicy samczej odcinkami 2 rzędu dzielą się na kolejne listki, które już są odcinkami 3 rzędu, a paproć jest wtedy potrójnie pierzasta itd. Blaszka liściowa to spłaszczona część liścia, a ogonek liściowy to wąska podłużna część liścia wyrastająca od ziemi do spłaszczonej części liścia. I na tym ogonku znajdują łuski które najliczniej umieszczone są u samego dołu. Najlepiej bym to wytłumaczył w terenie, na żywych osobnikach.

Tak to prawda orlicy pospolitej w Beskidzie Małym jest sporo. W spisie mam jej równe 100 stanowisk. Orlica pospolita najczęściej jest potrójnie pierzasta, rzadko zdarza podwójnie pierzasta. Odcinki 2 rzędu tej paproci są podłużne i wystarczy się przypatrzeć, a dzielą się one na odcinki 3 rzędu. Choć z daleka nie jest to takie widoczne.